Został pochowany w zbiorowej mogile, po której dzisiaj nie ma śladu ➡

Leonard Malik pochodził ze Śląska, ale był gwiazdą Polonii Warszawa. Zagrał w naszej kadrze narodowej, zgłosił się do służby w polskim wojsku. Jeszcze przed 1939 r. siedział w Berezie Kartuskiej, a gdy skończyła się druga wojna światowa, oskarżono go o współpracę z niemieckim okupantem. Trafił do obozu pracy i tam zmarł 80 lat temu. Dziewięć miesięcy wcześniej na froncie wschodnim w mundurze Wehrmachtu zginął jego kuzyn z Bytomia — Richard Malik, przedwojenny piłkarz reprezentacji Niemiec.

Piłkarski ród Malików przed wojną wiele znaczył, bo Malikowie w piłkę grać rzeczywiście potrafili. Widać mieli coś takiego w genach, co do futbolu ich predestynowało. Leonard był najmłodszym z czterech kopiących piłkę braci, przy czym talent miał chyba największy. Albo inaczej — miał największą determinację, aby rozwijać wrodzone zdolności, zatem nie ma się co dziwić, że dotarł najdalej, bo aż do reprezentacji Polski. Był tak dobry, że choć mocno wrósł w rzeczywistość Górnego Śląska, uparcie zabiegała o niego Polonia Warszawa. I dopięła swego. W pierwszym sezonie dla Czarnych Koszul strzelił 21 goli, co do dzisiaj pozostaje snajperskim rekordem tego klubu na najwyższym szczeblu rozgrywkowym.