Zełenski z krótką wiadomością do Nawrockiego. Prezydent zaproszony na Ukrainę Czytaj więcej:

Wołodymyr Zełenski ogłosił 8 grudnia, że zaprosił prezydenta Karola Nawrockiego do Ukrainy, a w tym samym wystąpieniu dodał, że sam jest gotów przyjechać do Polski, „jeśli otrzyma zaproszenie”. Z pozoru to uprzejma wymiana dyplomatycznych gestów, ale w polityce rzadko coś jest tylko grzecznością. To raczej starannie przemyślana szarża: Kijów pokazuje dobrą wolę, akcentuje otwartość na dialog i jednocześnie przypomina, że od Warszawy oczekuje konkretnego ruchu. 

Zwłaszcza że relacje polsko-ukraińskie przechodzą właśnie przez okres większej wrażliwości, a każde słowo liderów może być odczytywane jako sygnał kierunku, w jakim zmierzają.

Do tej pory prezydent Nawrocki kontaktował się z Zełenskim wyłącznie telefonicznie, a od sierpnia — odkąd objął urząd — nie pojawił się ani razu w Kijowie. Brak wizyty zaczynał już być przedmiotem kuluarowych komentarzy, pojawiał się w analizach ekspertów i był przedstawiany jako dowód chłodniejszych relacji. W tym kontekście „zaproszenie z datą otwartą” staje się czymś więcej niż protokolarnym gestem. To symboliczne podkreślenie, że Ukraina czeka na fizyczny sygnał zaangażowania ze strony Polski — i jednocześnie delikatne, ale wyraźne przypomnienie, że dyplomatyczne wahadło powinno się teraz wychylić w stronę Warszawy.

Padły słowa, które trudno będzie zignorować. „Proszę wybrać dowolną datę… przyjadę z oficjalną wizytą do Polski. To dla mnie ważne” — mówił Zełenski, składając ukłon w stronę Warszawy i przypominając o polskiej pomocy dla Ukraińców.

Jeśli chodzi o prezydenta Polski, z przyjemnością bym się z nim spotkał. Zaprosiłem go i powiedziałem: proszę wybrać dowolną datę. Jakąkolwiek datę wybierzecie, ja z przyjemnością się spotkam. (…) Potrzebuję daty i wtedy, jeśli prezydent (Nawrocki) – oficjalnie lub nieoficjalnie, jak zechce – zaprosi i zaproponuje termin, oczywiście przyjadę z oficjalną wizytą do Polski. To dla mnie ważne – powiedział Zełenski.

To nowy akcent po tygodniach dystansu i zgrzytów. W tle pobrzmiewa głośna wypowiedź ministra Marcina Przydacza z 27 października: „jeśli prezydent Zełenski chce zobaczyć Karola Nawrockiego, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby wsiadł w pociąg i przyjechał do Warszawy”. Kijów właśnie podjął tę piłkę, proponując wizytę i gotowość do rewizyty. O zaproszeniu informowały dziś m.in. TVN24, RMF FM i Onet; cytat Przydacza wraca jak bumerang.

Jeśli Warszawa wskaże datę, mamy szybkie zdjęcie ocieplenia. Jeśli nie — narracja „zapraszaliśmy, czekamy” zostanie w rękach Kijowa. W praktyce chodzi o coś więcej niż gest: o koordynację wsparcia wojskowego, bezpieczeństwo granicy i ton relacji z Kijowem w roku ciężkich testów dla Zachodu. 

Według doniesień prasowych z października, w Pałacu Prezydenckim długo brakowało entuzjazmu dla podróży do Kijowa; teraz pojawia się polityczny pretekst, by tę zwłokę zamknąć i wyjść z impasu bez straty twarzy. I tu „smaczek”: skoro Zełenski „dał dowolną datę”, kalendarz w Warszawie właśnie stał się najgorętszym dokumentem w państwie. Pytanie tylko, czy pierwsza będzie wizyta Nawrockiego w Kijowie, czy jednak elegancka zagrywka rewanżowa — zaproszenie Zełenskiego do Warszawy jeszcze przed świętami. Obojętnie, która opcja wygra, liczy się jedno: by z politycznej gry nie zrobiła się dyplomatyczna gra w ciuciubabkę.