Pan Hubert miał 82 lata… [*]

W poniedziałek 10 listopada w wieku 82 lat zmarł Hubert Skrzypczak. To jeden z najlepszych polskich pięściarzy w historii. Na igrzyskach w Meksyku (1968) zdobył brązowy medal, był także mistrzem i wicemistrzem Europy. Skrzypczak był najbardziej utytułowanym wychowankiem wejherowskiego Gryfa.

Skrzypczak był wychowankiem Gryfa, ale w swojej bogatej w sukcesy karierze reprezentował też barwy Zawiszy Bydgoszcz oraz GKS Wybrzeże Gdańsk. Największy sukces odniósł w Meksyku, zdobywając brązowy medal w wadze papierowej. Zresztą z występem w akurat tej kategorii wagowej wiąże się ciekawa historia.

Arturo Gatti Junior nie żyje. Syn legendy boksu zmarł 15 lat po ojcu. Wstrząsający szczegół przed śmiercią

Nie żyje Hubert Skrzypczak. Był brązowym medalistą igrzysk olimpijskich oraz mistrzem i wicemistrzem Europy w boksie
“Trener Feliks Stamm (kiedy po raz pierwszy na IO w Meksyku rozgrywano walki w najniższej kategorii wagowej – papierowej do 48 kg) zdecydował, że w wadze muszej wystąpi Artur Olech, a w najlżejszej właśnie Skrzypczak. Znaczyło to praktycznie zrzucenie przez gdańszczanina 6 kilogramów wagi. I dokonał tego, ale piekielnie wygłodzony i coraz bardziej osłabiony (a także fatalnie czujący się w meksykańskim klimacie), walczył w turnieju, z walki na walkę coraz słabiej. Zwycięstwo nad Australijczykiem było szczytem możliwości Polaka” – czytamy na oficjalnej stronie Polskiego Komitetu Olimpijskiego.

W Meksyku w pierwszej rundzie pokonał Mohameda Sohema 5:0, w drugiej wygrał z Taharem Azizem 4:1, a w ćwierćfinale okazał się lepszy od Josepha Donovana (3:2.). W półfinale musiał jednak uznać wyższość Yong Ju Jee (1:4).

Zanim sięgnął po medal w Meksyku został mistrzem (1967) i wicemistrzem Europy (1965) w wadze muszej. Był także raz mistrzem Polski i sześć razy wicemistrzem. W sumie stoczył 243 walki – aż 208 z nich wygrał, trzy zremisował i 32 przegrał. Przez miesięcznik “Boks” został uznany najwybitniejszym polskim pięściarzem w wadze papierowej w historii.

Wzruszające wyznanie brata Marcina Gortata o zmarłym tacie. Trudno powstrzymać łzy, synowie uczczą go wyjątkowy sposób

– Czuję, że mogłem osiągnąć więcej. Moim marzeniem był złoty medal olimpijski – próbowałem go zdobyć od 1968 roku, ale życie potoczyło się inaczej. Choć zdobyłem wiele, pozostał niedosyt. Ale wiem, że dałem z siebie wszystko. Miałem dwóch idoli. Pierwszym był Jerzy Kulej – niesamowity zawodnik, pełen ambicji, walczył z sercem. Byliśmy razem w kadrze. Kulej był “zabijaką”, nie bał się nikogo. Drugim był Józef Grudzień – świetny technicznie, potrafił perfekcyjnie punktować rywali. To byli prawdziwi mistrzowie – zdradził Skrzypczak w maju w rozmowie z portalem gniewino24.info