Ogromnie będzie nam wszystkim jej brakować…

Agnieszka Maciąg to postać, która przesunęła granice — od topowej modelki lat 90., przez artystyczne poszukiwania, aż po bycie inspiracją dla wielu kobiet zainteresowanych zdrowiem i duchowością. Urodziła się 9 maja 1969 w Białymstoku. Już na początku lat 90. — po wygraniu konkursu organizowanego przez nowojorską agencję — rozpoczęła międzynarodową karierę. Jej twarz pojawiała się na wybiegach w Nowym Jorku, Paryżu, Mediolanie; współpracowała z projektantami takimi jak Karl Lagerfeld czy Pierre Cardin.

Ale ścieżka Agnieszki nie zakończyła się na modelingu. Z czasem zaczęła interesować się głębiej — studiowała dziennikarstwo, psychologię i kulturoznawstwo. Odrzuciła błysk fleszy i skupiła się na promowaniu stylu życia opartego na duchowości, świadomym jedzeniu i zdrowiu. Pisała książki, prowadziła warsztaty, webinary — i w ten sposób dotarła do wielu osób szukających szerszej perspektywy i równowagi.

Wpływ, jaki miała na innych — to nie tylko blask wybiegów czy zdjęcia z sesji — ale realna zmiana w myśleniu: pielęgnowanie zdrowia, uważność, dbanie o siebie i swoje granice. Dla wielu była przewodniczką w podróży do lepszego balansu między ciałem, umysłem i duchem.

Jej życie to przykład, że można z powodzeniem łączyć karierę, pasję i wartości: piękno, głębokość, autentyczność. I choć świat show‑biznesu nie zapomina takich twarzy — to jej najważniejszy ślad pozostał w sercach ludzi, którzy dzięki niej spojrzeli na siebie i swoje życie inaczej.

W czwartek 27 listopada 2025 roku media obiegła smutna informacja: Agnieszka Maciąg odeszła w wieku 56 lat. Od jakiegoś czasu zmagała się z chorobą nowotworową – w marcu br. informowała o jej nawrocie.

Pierwszą osobą, która pożegnała ją publicznie — był jej mąż, Robert Wolański. Na Instagramie napisał poruszające słowa:

„Dzisiaj zgasło moje Słońce. Światło, które zmieniło moje życie. Dało mi Miłość. Siłę. Wiarę i Zaufanie”.

W tych słowach widać, jak wielką rolę odgrywała w jego życiu.

Pośród reakcji – ogromny smutek, wdzięczność i wspomnienia. Fani, przyjaciele i współpracownicy pisali, że jej książki, mądre przesłania i sposób bycia miały znaczący wpływ na ich życie. Wielu mówiło wprost: „uratowała mnie” — bo dzięki niej nauczyli się dbać o siebie, szanować własne granice, słyszeć swoje potrzeby.

Pożegnania w mediach społecznościowych, spontaniczne wpisy, kwiaty, komentarze — to znak, że opuszcza nas ktoś, kto zostawił ślad nie tylko na wybiegach czy stronach książek, ale w sercach. Jej odejście to nie tylko strata osoby, ale koniec pewnej epoki — epoki, w której moda, duchowość i humanizm łączyły się w jednej osobie. To również najboleśniejsza strata, jakiej mogli doświadczyć jej bliscy.

Po śmierci mamy pierworodny syn Agnieszki, Michał Maciąg, zamieścił w mediach społecznościowych pełen bólu i miłości wpis — skierowany do społeczności, którą budowała jego mama.

„Kochana Grupo, niestety dzisiaj moja ukochana Mama, Agnieszka Maciąg, odeszła po długiej walce z chorobą. Proszę, żebyście się nie załamywały, Mama tego nie chciała. Zamiast tego poczujmy wdzięczność za wspólnie spędzony z nią czas. Boli tak bardzo, bo tak bardzo ją kochaliśmy.”

Potem dodał, że choć choroba trwała długo, nie wierzył, by ktoś tak wyjątkowy odszedł tak wcześnie: 

„Mimo że chorowała Mama od dawna, to nie wierzyłem, że w tym Wszechświecie jest możliwość, żeby taka osoba mogła przedwcześnie odejść.”

To pożegnanie — surowe, szczere, pełne żalu, ale też wdzięczności za każdy wspólny moment. Widać w nim ogromną miłość, wewnętrzne rozdarte serce, ale też pragnienie, by pamięć o niej żyła — nie tylko jako żałoba, ale jako wdzięczność za życie, które dawała.

To poruszające pożegnanie syna pokazuje, że dla Michała mama była czymś znacznie więcej niż ikoną — była ostoją, mentorką, źródłem miłości i światła.