Generał Waldemar Skrzypczak, wspominany przez Romana Polko, był dowódcą, który zawsze stawiał żołnierzy na pierwszym miejscu. Jego bezkompromisowe podejście i umiejętność słuchania były kluczem do sukcesu.

21 lipca tego roku odszedł gen. Waldemar Skrzypczak — były dowódca Wojsk Lądowych. Zasłużonego dla polskiej armii dowódcę wspomina na łamach “Faktu” gen. Roman Polko — były dowódca jednostki GROM. — Zawsze dobrze się z nim rozmawiało, nawet jeżeli miało się inne zdanie. Z nim można było ostro dyskutować. Był bezkompromisowy — wspomina generał Polko.

Gen. Waldemar Skrzypczak, gen. Roman Polko.
Gen. Waldemar Skrzypczak, gen. Roman Polko. Foto: – / Archiwum prywatne
W trakcie swojej bogatej kariery wojskowej gen. Waldemar Skrzypczak był m.in. dowódcą Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe w Iraku.

Waldek zawsze poświęcał się dla armii. Nie miał żadnych “pleców”, do wszystkiego dochodził ciężką pracą. Był razem z żołnierzami. Zawsze pamiętał o swoich podwładnych. I to niejednokrotnie dawał odczuć, kiedy nawet zwracał uwagę politykom, żeby pamiętając o misjach, nie odznaczali dowódców, generałów. Dbał o to, żeby uhonorowani zostali jego ludzie i stąd też był lubiany przez żołnierzy, przez podwładnych. No bo dobrze się służy pod takim dowódcą, który wykazuje troskę. Jeśli wiesz, że możesz na niego liczyć w trudnej sytuacji. A on taki był. To nie było na zasadzie takiej, że jak żołnierz odpadł, bo został ranny, coś mu się stało, odszedł z jego jednostki, to zostawiał go samemu sobie — tak na łamach “Faktu” gen. Roman Polko wspomina generała Waldemara Skrzypczaka.

Zawsze dobrze się z nim rozmawiało, nawet jeżeli miało się inne zdanie. Z nim można było ostro dyskutować. Był bezkompromisowy

— dodaje.

Był dowódcą natowskiego pokroju. “Nie przeszkadzał” żołnierzom, był bardziej organizatorem i wspierał ich wysiłki oraz pomysły. Słuchał tego, co oni mają do powiedzenia. Nie było to tak, że narzucał jakieś wspaniałe plany działania, wspaniałe idee, które mają być realizowane bez względu na wszystko. Myślę, że to było kluczem do jego sukcesu. On po prostu potrafił wyczuć tę duszę żołnierza — podsumowuje gen. Polko.