Dziennikarka opowiedziała o wyjątkowej relacji ze swoją adoptowaną córką – Kabulą. To właśnie ona pomogła jej zrozumieć, co tak naprawdę stoi za niepełnosprawnością

Lipiec jest Miesiącem Dumy z Niepełnosprawności. To nie tylko okazja do celebracji, ale i refleksji nad sposobem postrzegania osób, które na co dzień często są wykluczane przez resztę społeczeństwa. Z tej okazji porozmawialiśmy z Martyną Wojciechowską, która od lat stara się odczarować krzywdzące przekonania na ich temat. Dziennikarka opowiedziała o wyjątkowej relacji ze swoją adoptowaną córką – Kabulą. To właśnie ona pomogła jej zrozumieć, co tak naprawdę stoi za niepełnosprawnością.

W 2014 roku Martyna Wojciechowska wyruszyła ze swoim programem “Kobieta na krańcu świata” do Tanzanii. To właśnie tam przy okazji realizacji formatu i filmu dokumentalnego “Ludzie duchy”, w ośrodku dla dzieci z albinizmem i niewidomych, poznała Kabulę. – Była wtedy zamknięta w sobie, zła na cały świat, nie chciała nawet ze mną rozmawiać. Niełatwo było przebić się przez mur, który wtedy wokół siebie zbudowała. Ale kiedy w końcu mi zaufała, zaczęła się nasza wspólna droga – mówiła nam dziennikarka. To właśnie Kabula uświadomiła jej, że mnóstwo osób postrzega niepełnosprawność jedynie przez pryzmat ograniczeń. – A przecież za tym stoi człowiek, z całą swoją siłą, talentem i marzeniami – tłumaczyła Wojciechowska. W rozmowie z Plotkiem prezenterka wróciła wspomnieniami do początków swojej znajomości z Kabulą, która od lat inspiruje wiele osób, nie tylko tych z niepełnosprawnościami.

Ci, którzy obserwują losy Kabuli doskonale wiedzą, że ma za sobą traumatyczne doświadczenia. W młodym wieku, w wyniku brutalnego ataku we własnym domu, napastnicy odrąbali jej rękę maczetą. – Choć trudno w to uwierzyć, w XXI wieku w Tanzanii, w tak turystycznym kraju, wciąż ludzie polują na ludzi. Wielu mieszkańców wierzy, że części ciał osób z albinizmem mają magiczną moc, więc tworzy się z nich mikstury i amulety, które mają przynieść zdrowie, szczęście i bogactwo. Najbardziej narażone na ataki są kobiety i dzieci – wyjaśniła Wojciechowska. – Kabula miała w sobie niesamowitą wolę przetrwania – kontynuowała, po czym dodała, że ona sama nigdy nie patrzyła na nią przez pryzmat niepełnosprawności. – Od początku mówiła o swoich planach i marzeniach z taką determinacją i pewnością w głosie, że nie miałam wątpliwości, że ta dziewczyna może osiągnąć wiele, jeśli tylko dostanie szansę – zdradziła Plotkowi.

Szansę dostała od Wojciechowskiej. Dziennikarka adoptowała Kabulę i otworzyła przed nią szereg możliwości. Dziś 27-latka kończy wymarzone studia prawnicze, nagrywa muzykę i szyje ubrania. – Myślę, że jej największą siłą jest też wiara w sens pomagania innym – zauważa Wojciechowska. – Od zawsze powtarza, że chce być głosem tych, którzy sami go nie mają – zwłaszcza osób z albinizmem, które wciąż w wielu rejonach Afryki żyją w lęku o swoje zdrowie i życie.

W Polsce nadal brakuje zrozumienia dla osób z niepełnosprawnościami. Doświadczenia Kabuli mogą stać się punktem wyjścia do rozpoczęcia ważnej dyskusji. Sama Wojciechowska również wierzy, że takie historie mają ogromną moc. – Kiedy opowiedzieliśmy jej losy w programie i w filmie dokumentalnym, widzowie natychmiast zareagowali. Zebraliśmy wtedy środki na jej edukację. To właśnie dzięki Kabuli, prawie sześć lat temu, powstała Fundacja UNAWEZA, której działania obejmują zasięgiem ponad milion ludzi w Polsce i na krańcach świata. Jej historia przyczyniła się do wielkiej zmiany, także dla innych – tłumaczyła dziennikarka.

Krzywdzące przekonania na temat osób z niepełnosprawnościami to problem, z którym wciąż mierzy się nasze społeczeństwo. Tymczasem, jak zauważyła Wojciechowska, osoby z niepełnosprawnościami mogą wnieść do naszego życia wiele wartości. – Zarówno w postaci swojej pracy jak i uwrażliwienia nas na wyzwania, z którymi mierzą się inni – tłumaczyła. Co możemy zrobić, by “odczarować” te obrazy? Zdaniem dziennikarki jedyną drogą jest edukacja i przede wszystkim otwartość na sam temat. – Jako Fundacja UNAWEZA prowadziliśmy m.in. stypendialny projekt #CorinneRunsForGood dla Paralimpijek z Polski i Ukrainy. Zebraliśmy ponad milion złotych dla superbohaterek, które nie tylko się nie poddały, ale zdobywają paralimpijskie medale – obrazowała Wojciechowska. – Musimy głośno mówić o takich historiach, bo to one zmieniają świat – pokazując, że prawdziwa siła nie ma ograniczeń – dodała.

Kabula już niedługo skończy studia prawnicze. W rozmowie z nami Wojciechowska zdradziła, że jej praca dyplomowa dotyczy ochrony praw człowieka w Tanzanii. – To młoda kobieta, która naprawdę wierzy w zmianę. A ja wierzę w nią – przyznała. Dziennikarka jest ze swoją córką w stałym kontakcie i nieustannie zapewnia ją o swoim wsparciu. – Zawsze może na mnie liczyć. Czuję ogromną dumę, widząc, z jaką determinacją idzie swoją drogą.