“Ja bym tak nie potrafił”. Więcej w komentarzu

Ja bym tak nie potrafił. Oddałbym choć gema – mówi Sport.pl Wojciech Fibak po finale Wimbledonu, w którym Iga Świątek rozbiła Amandę Anisimovą 6:0, 6:0. Słynny przed laty tenisista dziwi się też taktyce Amerykanki w tym spotkaniu. I ostrzega wszystkie rywalki Polki

Ponad rok czekania i koniec! Iga Świątek przerwała okres bez wygranego turnieju, który trwał od Roland Garros 2024. Zrobiła to dzięki triumfowi w Wimbledonie, choć trawa dotychczas była nawierzchnią, na której czuła się najmniej pewnie. – Nikt nie mógł się tego spodziewać. Można było odnieść wrażenie, że nie wie, iż gra na trawie – ocenia Wojciech Fibak.

Można było brać pod uwagę, że doświadczenie Igi Świątek w finałach wielkoszlemowych może dać o sobie w sobotę znać. Ale chyba mało kto przypuszczał, że mecz z debiutującą w rywalizacji o taką stawkę Anisimovą będzie aż tak do bólu jednostronny, a będąca 12. rakietą świata Amerykanka będzie się myliła na potęgę. Po raz drugi w Open Erze finał kobiecego singla w Wielkim Szlemie zakończył się odesłaniem przegranej na tzw. rowerze, czyli zwycięstwem bez straty gema. W Roland Garros 1988 takim wyczynem popisała się legendarna Niemka Steffi Graf.

Ja nie widziałem tego paraliżu, o którym mówili komentatorzy czy teraz pani. Tzn. on był na początku, ale to wszystko wynikało potem z genialnej, fenomenalnej gry Igi. Była wszędzie na tym korcie – zachwyca się Fibak sześciokrotną mistrzynią wielkoszlemową.

Przed meczem brał on mocno pod uwagę, że Polka wygra pewnie, a jej rywalce dadzą o sobie znać nerwy. Ale nie sądził, że skończy to takim wynikiem.

– Myślałem, że w drugim gemie Anisimova wygra kilka gemów. Żal mi jej, bo bardzo się starała, ale nawet jak coś zagrała dobrego, to Iga odpowiada jeszcze lepszym uderzeniem w linię. Ciągle trafiała i nawet się popisywała najtrudniejszymi wolejami i zmuszała Amerykankę do ryzykownych zagrań. Wygrać finał wielkoszlemowy 6:0, 6:0 – ja bym tak nie potrafił. Oddałbym choć gema. Ale Iga jest bardzo twarda mentalnie – komplementuje ćwierćfinalista Wimbledonu z 1980 r.

Nie kryje on też zaskoczenia taktyką Anisimovej. – Dziwię się, bo trener coś tam do niej mówi, a ona 90 procent piłek kierowała na bekhend Igi. Praktycznie wszystkie serwisy szły na bekhend, jeśli w ogóle trafiała podaniem. A przecież z bekhendu nie dostanie żadnego prezentu od Igi. Amerykanka wpadała stopniowo w taką dziurę – analizuje ekspert.

Zdaniem Fibaka tym, co przesądziło o sukcesie Świątek w Londynie, było odrodzenie się w tym roku na trawie jej forhendu. Według byłego tenisisty to właśnie rozregulowanie tego uderzenia było wielką, ale jedyną bolączką byłej liderki światowego rankingu w poprzednich sezonach podczas gry na trawie i te kłopoty potem towarzyszyły jej w dalszej części rywalizacji.

Iga się odrodziła. Znowu jest najlepszą tenisistką na świecie. Znowu jest najlepsza, najszybsza, najbardziej waleczna, nie ma żadnych słabości. Inne zawodniczki nie wiedzą, jak z nią grać. Są zupełnie zagubione. Powróciła dominatorka – ocenia były 10. tenisista świata.

Zwraca też uwagę, że Polce nieco pomógł w tej edycji Wimbledonu los – nie mierzyła się w drodze do tytułu z żadną rywalką z Top10 światowego rankingu. – Ale historia nie będzie o tym pamiętać – dodaje.

I o ile zapewnia, że już kilka miesięcy temu był przekonany, że Świątek poradzi sobie z kryzysem, to przyznaje, że był pewny, iż zrobi to na ulubionym korcie ziemnym, a nie trawiastym.

– W przypadku tego ostatniego zawsze było u niej wiele znaków zapytania, więc nikt się tego nie mógł spodziewać. Po Bad Homburg czułem, że jest lepiej, ale też w Wimbledonie nieraz przegrywała z dość przeciętnymi zawodniczkami. Teraz można było odnieść wrażenie, że ona nie wie, iż gra na trawie. Wyglądała, jakby grała na nawierzchni twardej albo na mączce. Myślę, że teraz Iga będzie też dominować na szybszych kortach – zapewnia Fibak