Kulisy produkcji “Janosika” skrywają wiele zaskakujących tajemnic. Konflikty, napięcia i niecodzienne zachowania aktorów to tylko część historii.

Szukaj w serwisie…
Szukaj

Ludzie
Niewygodna prawda o “Janosiku”. Marek Perepeczko ledwo wytrzymywał na planie
Wstydliwe tajemnice serialu “Janosik”. Perepeczko nie mógł tego wytrzymać
Katarzyna Jaraczewska

Katarzyna Jaraczewska
Dziennikarka działu Ludzie

Data utworzenia: 21 grudnia 2025, 7:15.
Udostępnij
Serial “Janosik” Jerzego Passendorfera, z Markiem Perepeczką w roli tytułowej, na trwałe zapisał się w historii polskiej telewizji. Dla widzów był barwną, przygodową opowieścią o legendarnym zbójniku z Podhala. Dla twórców — długą, wyczerpującą i pełną napięć produkcją. Kulisy pracy nad serialem dalekie były od romantycznej legendy. Jak pokazuje książka “Samotność Janosika. Biografia Marka Perepeczki”, warunki na planie bywały trudne, a atmosfera — często konfliktowa i nieprzyjemna. Poza planem filmowcy nieźle sobie folgowali.

Na planie serialu “Janosik”. 2
Zobacz zdjęcia
Na planie serialu “Janosik”. Foto: Maciej Sochor/CAF / PAP
Niewiele brakowało, by Marek Perepeczko w ogóle nie zagrał Janosika. Już na początku zdjęć doszło do poważnego sporu z reżyserem.

Witold Pyrkosz wspominał: “Chyba po trzech odcinkach pojawił się między nim i reżyserem poważny konflikt. […] Passendorfer był bliski tego, żeby z Marka zrezygnować”. Konflikt był na tyle ostry, że — jak podajemy w cytowanych w książce relacjach — “Passendorfer, który miał opinię ugodowego i wyrozumiałego reżysera, chciał pozbyć się Perepeczki z serialu”. Był już nawet wybrany zastępca i — znany z serialu “Czarne chmury” aktor Czesław Jaroszyński, który ostatecznie w “Janosiku” również wystąpił, lecz w roli słowackiego zbójnika Bardosa.

Źródłem napięć była kreacja tytułowego bohatera. Perepeczko “walczył z reżyserem o swoją wizję Janosika”, widząc w nim przede wszystkim ludowego herosa. Reżyser natomiast chciał stworzyć “atrakcyjne widowisko dla szerokiej widowni, trochę rubaszną przygodową opowieść w stylu płaszcza i szpady”. Jak czytamy w biografii, scenariusz Tadeusza Kwiatkowskiego oceniany był przez ekipę jako słaby, a sam Passendorfer “na planie na bieżąco ratował scenariusz, zmieniając większość dialogów”. Wiele scen powstawało “ad hoc, tuż przed zdjęciami”, co potęgowało chaos i frustrację aktora.

Praca na planie “Janosika” trwała niemal rok — od marca 1972 r. — i odbywała się w trudnych warunkach terenowych. Ekipa kręciła m.in. w Zakopanem, Poroninie, Białym Dunajcu oraz w praskim legendarnym studiu Barrandov. “Pewnego razu Bogusz Bilewski z takim rozmachem śmignął ciupagą, że o mało nie wybił Markowi oka. Innym razem Marka niegroźnie przygniótł koń” — można przeczytać w biografii Perepeczki

Choć na planie nie brakowało niebezpiecznych sytuacji, Perepeczko skupiał się na pracy. “Przygotowanie kilkusekundowej sceny walki na rapiery wymagało trzech godzin wcześniejszych uzgodnień” — czytamy w książce. Aktor uchodził za perfekcjonistę: “Każdy ruch musiał być opracowany z dokładnością do centymetra”

Najbardziej dotkliwe okazało się jednak życie poza planem. W środowisku filmowym PRL-u normą były mocno zakrapiane biesiady po pracy. Magdalena Zawadzka wspominała: “Marek nie palił papierosów i nie pił. […] Jak na tamte czasy — człowiek z innej planety”. Aktorka dodawała: “To wymagało wtedy sporo odwagi, poczucia odrębności”.

Ta postawa sprawiała, że Perepeczko trzymał się na uboczu. Sam aktor wolał przeznaczać wolny czas na naukę tekstu, trening lub samotne spacery. Część zespołu odbierała to jako dystans, a nawet “ostentacyjne okazywanie niechęci”.